Jak w większości krajów na świecie, chleb jest głównym posiłkiem Ormian.
Ormianie mawiają, że nie idą jeść śniadanie, obiad czy kolację – my idziemy jeść chleb.
Co może być bardziej pysznego od świeżego pieczonego w kamiennych piecach pieczywa z serem i masłem, z kawiorem z bakłażana. Chyba nic…
Chleb w Armenii wypieka się w tonirze. To gliniany piec, wkopany w ziemię na głębokość około 1 metra. W bezdrzewnej Armenii tonir ogrzewany jest suszonym łajnem zwierząt lub sadzonkami winorośli. To dlatego chleba Lawasz jest wyjątkowy.
Lawasz powstaje z długiego i cienkiego walcowatego ciasta o długości około jednego metra.
Na rozgrzanej ścianie tonira przykleja się cienką warstwę ciasta, który piecze się bardzo szybko. Latem cała rodzina i sąsiedzi pieką razem dużo chleba. Musi go wystarczyć na 3,a nawet na 6 miesięcy. Kiedy lawasz staje się suchy, wystarczy kropla wody i znowu staje się świeży. Na leśnych terenach Armenii, gdzie tonir ogrzewany jest drzewem, chleb staje się gruby i nazywa się bokon.
Każdy prawdziwy ormiański chleb pieczony jest bez użycia drożdży, na zaczynie.
Obecnie we współczesnym świecie oraz braku czasu, niektórzy niestety dodają drożdże. Istnieją różne receptury. Do chlebowego ciasta dodaje się mleko, masło, czy matsoni.
